ΠΕ1. Ακαδημαϊκή αναμόρφωση του Π.Π.Σ. - Δ.1.1 Δημιουργία τομέων

    
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ (Τ.Ε.Ι.) ΣΕΡΡΩΝ»
ΤΜΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ

Β' Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ.

«ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΣΤΟ
ΜΕΤΡΟ 2.2 «ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ – ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ»
ΕΝΕΡΓΕΙΑ 2.2.2 «Ολοκλήρωση της διεύρυνσης και αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης»
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΡΑΞΕΩΝ 2.2.2.γ
«Ενίσχυση των ΤΠΕ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση»

ΠΕ1. Ακαδημαϊκή αναμόρφωση του Π.Π.Σ.

Δ.1.1Δημιουργία τομέων (κατευθύνσεων ειδικότητας)

 

5. Περιγράμματα μαθημάτων προτεινομένου Προγράμματος Σπουδών – Βιβλιογραφία

 

 

Τίτλος μαθήματος: Διδακτική

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3 θεωρία

Tυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: -

Διδακτικές μονάδες: 3

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Η ζωή του ανθρώπου έχει το προνόμιο της πνευματικής ανάπτυξης που εξελίσσεται ιδιαίτερα στην εποχή μας με τις μεγάλες τεχνικές και επιστημονικές προόδους που επηρεάζουν και καθορίζεται όλες σχεδόν τις εκδηλώσεις της σύγχρονης ζωής. Σκοπός του μαθήματος είναι η παρουσίαση βασικών αρχών, σύγχρονων μεθόδων και μέσων διδασκαλίας κατά τρόπο θεωρητικό και πρακτικό, ώστε να είναι δυνατή η βέλτιστη μετάδοση της ραγδαίας παραγόμενης γνώσης.

 

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Έννοιες και αρχές της διδακτικής

  • Σκοπός και ψυχολογική θεμελίωση της διδασκαλίας

  • Σύγχρονες μέθοδοι της διδασκαλίας

  • Διδακτική μέθοδος

  • Διάρθρωση της διδασκαλίας

  • Σύγχρονα εποπτικά μέσα διδασκαλίας

  • Επιλογή, οργάνωση και διάταξη της διδακτικής ύλης

  • Μέθοδοι αξιολόγησης και μέτρησης της προόδου των μαθητών

Βασική Βιβλιογραφία:

  1. Δρ. Στέργιος Δερβίσης, ‘Σύγχρονη Γενική Διδακτική’

  2. Νικολάου Ι. Γιαννούλη,    ‘Εισαγωγή στη Γενική Διδακτική’

 

 

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3 θεωρία + 2 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ΄ (Κατεύθυνση 1η )

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: -

Διδακτικές μονάδες:

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Να αποκτήσουν οι σπουδαστές το απαραίτητο θεωρητικό και πρακτικό υπόβαθρο για την κατανόηση κα το χειρισμό απλών και σύνθετων δομών δεδομένων, την εξοικείωση και χρήση γνωστών αλγορίθμων και την ανάπτυξη νέων αλγορίθμων κατάλληλων για την επίλυση προβλημάτων με Η/Υ.

 

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Βασικές έννοιες αλγορίθμων, βασικές αλγοριθμικές δομές
  • Ανάλυση αλγορίθμων (επίδοση αλγορίθμων, ορθότητα αλγορίθμων, πολυπλοκότητα αλγορίθμων).
  • Βασικές έννοιες πινάκων, αποθήκευση πινάκων, ειδικές μορφές πινάκων
  • Αναδρομή
  •  Αναζήτηση, σειριακή αναζήτηση, δυαδική αναζήτηση
  •  Ταξινόμηση, ταξινόμηση με απευθείας επιλογή, ταξινόμηση με απευθείας εισαγωγή, ταξινόμηση φυσαλίδας, γρήγορη ταξινόμηση
  • Γραμμικές λίστες, σειριακές λίστες (στοίβα, ουρά)
  • Συνδεδεμένες λίστες (απλή συνδεδεμένη λίστα, στοίβα ως συνδεδεμένη λίστα, ουρά ως συνδεδεμένη λίστα)
  •  Δένδρα, δυαδικά δένδρα, μέθοδοι διάσχισης δυαδικού δένδρου (προδιατεταγμένη μέθοδος, ενδοδιατεταγμένη μέθοδος, μεταδιατεταγμένη μέθοδος)
  • B-trees, Tries
  •  Γράφοι, μέθοδοι αναπαράστασης γράφων, μέθοδοι διάσχισης γράφων (αναζήτηση με προτεραιότητα Βάθους, αναζήτηση με προτεραιότητα Πλάτους), το πρόβλημα του συντομότερου μονοπατιού
  • Πίνακες κατακερματισμού, συγκρούσεις, ανοιχτή διευθυνσιοδότηση, ξεχωριστή σύνδεση


 
Βασική Βιβλιογραφία:

  1. Ευάγγελος Ούτσιος, Αλγόριθμοι & Δομές Δεδομένων, Τ.Ε.Ι.Σερρών, Σέρρες.

  2. Γ. Κόλλιας, Γ. Μανωλόπουλος, Δομές Δεδομένων, τόμος Α΄

  3. Nicklaus Wirth, Algorithms & DataStructures


 
Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:

  1. Robert Lafore,DataStructures & AlgorithmsinJAVA

  2. Leendert Ammeraal, Προγραμματισμός και Δομές Δεδομένων στην C

 

 

Τίτλος μαθήματος: Tεχνολογία Λογισμικού Ι

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3 θεωρία + 2 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ασαφή Συστήματα

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων θα δοθούν τρεις εργασίες.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: Προγραμματισμός Ι – ΙΙ, Αντικειμενοστραφής Προγραμματισμός, Βάσεις Δεδομένων Ι – ΙΙ

Διδακτικές μονάδες: 7

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Το μάθημα αποσκοπεί στο να εισαγάγει τον σπουδαστή στη λογική της οργανωμένης ανάπτυξης λογισμικού. Ως κύριοι άξονες λαμβάνονται τα μοντέλα ανάπτυξης λογισμικού, τα στάδια ανάπτυξης και συντήρησης λογισμικού, η ανάλυση περιπτώσεων και η γλώσσα UML. Στόχος είναι η κατανόηση τόσο της διαδικασίας ανάπτυξης λογισμικού όσο και της παραγωγής λογισμικού για εμπορικές εφαρμογές.

 

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Εισαγωγή, προσέγγιση της διαδικασίας σχεδίασης λογισμικού από την πλευρά του συστήματος και από την πλευρά τηςσχεδίασης, παράδειγμα πληροφοριακού συστήματος.
  • Διεργασίες, μοντέλα διεργασιών ανάπτυξης λογισμικού.
  • Ανάλυση περιπτώσεων, εισαγωγή στη UML.
  • Απαιτήσεις λογισμικού: η διεργασία των απαιτήσεων, τύποι και χαρακτηριστικά απαιτήσεων, σημειογραφία, προτυποποίηση των απαιτήσεων. Παράδειγμα με χρήση της UML.
  • Σχεδίαση συστήματος: ορισμός του σχεδίου, αποσύνθεση και τμηματικότητα, στρατηγικές αρχιτεκτονικής του σχεδίου, PDL και διαγράμματα καταστάσεων.
  • Αντικειμενοστραφής σχεδίαση συστήματος και προγραμμάτων. Μεθοδολογίες αντικειμενοστραφού, παράδειγμα με χρήση UML.
  • Σχεδίαση διαπροσωπειών: αρχές σχεδίασης, αλληλεπίδραση με το χρήστη, αξιολόγηση διαπροσωπειών.
  • Υλοποίηση λογισμικού: μοντέλα υλοποίησης, προγραμματιστικά πρότυπα και διαδικασίες, αποσφαλμάτωση.
  • Επαλήθευση και επικύρωση σχεδίασης, εφαρμογή σε πραγματικό πρόβλημα.
  • Ανάλυση συστημάτων πραγματικού χρόνου και ενσωματωμένων συστημάτων.

 
Βασική Βιβλιογραφία:

  1. S. Pfleeger, Τεχνολογία Λογισμικού, θεωρία και πράξη, Κλειδάριθμος, 2003.
  2. Ι. Sommerville, Software Engineering, Addison-Wesley, 2002.
  3. J. Keyes, Software Engineering Handbook, Auerbach Pub, 2002.

 
Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:

  1. K. Wiegers, Software Requirements, Microsoft Press, 2003.
  2. R. Hunter, R. Thayer, Software Process Improvement, Wiley-IEEE Press, 2002.
  3. R. Thayer, M. Dorfman, Software Engineering vol.1, The Development Process, Wiley-IEEE Press, 2002.
  4. R. Thayer, M. Dorfman, Software Engineering vol.2, The Supporting Process, Wiley-IEEE Press, 2002.
  5. Per Kroll, Philippe Krutchten, Philippe Kruchten, The Rational Unified Process Made Easy: A Practitioner's Guide to Rational Unified Process, Addison-Wesley, 2003.
  6. D. Reifer, Software Management, Wiley-IEEE Press, 2002.

 

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 1 ασκήσεις πράξεις + 2 εργαστήριο

Tυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ΄ (Κατεύθυνση 1η )

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: Προγραμματισμός Ι

Διδακτικές μονάδες: 6

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Μια μεγάλη κατηγορία προβλημάτων εμφανίζονται σε διαφορετικούς κλάδους και μπορούν να διατυπωθούν μαθηματικά έτσι ώστε η λύση τους να προκύπτει από την μεγιστοποίηση ή ελαχιστοποίηση μιας συνάρτησης οφέλους ή κόστους κάτω από ένα σύνολο γραμμικών περιορισμών. Ο γραμμικός προγραμματισμός και η βελτιστοποίηση δικτύων προσφέρουν μια σειρά λύσεων στα προβλήματα αυτά. Οι αλγόριθμοι των λύσεων είναι συχνά πολυωνυμικού χρόνου και απαιτούν την ύπαρξη υπολογιστή. Οι σπουδαστές θα διδαχθούν τις βασικές μεθόδους Γραμμικού Προγραμματισμού και την υλοποίησή τους με υπολογιστές.

 

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Μορφοποίηση προβλημάτων Γραμμικού Προγραμματισμού

  • Η μέθοδος SIMPLEX

  • Εκκίνηση και σύγκλιση της μεθόδου SIMPLEX

  • Η αναθεωρημένη μέθοδος SIMPLEX

  • Δυαδικότητα

  • Παραμετρικός Γραμμικός Προγραμματισμός και ανάλυση ευαισθησίας

  • Το πρόβλημα ελάχιστου κόστους ροής σε δίκτυο

  • Το πρόβλημα της μεταφοράς

  • Το πρόβλημα της μέγιστης ροής σε δίκτυο

  • Άριστες διαδρομές


 
Βασική Βιβλιογραφία:

  1. Μανώλη Λουκάκη, ‘’Γραμμικός Προγραμματισμός – Αριστοποίηση σε δίκτυα’’, Θεσσαλονίκη 1994


 

Τίτλος μαθήματος: Ασαφή Συστήματα

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3 θεωρία + 2 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ΄ (Κατεύθυνση 1η )

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων θα δοθούν τρεις εργασίες.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: Αριθμητικές Μέθοδοι σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον

Διδακτικές μονάδες: 6

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Το μάθημα αποσκοπεί στο να εισαγάγει τον σπουδαστή στον κλάδο του ευφυούς προγραμματισμού που στηρίζεται στη θεωρία των ασαφών συνόλων και να παρουσιάσει τα βασικά χαρακτηριστικά των ασαφών συστημάτων και των αλγορίθμων εκπαίδευσης τέτοιων μοντέλων. Στόχοι είναι η κατανόηση της λειτουργίας των ασαφών συστημάτων και η κατασκευή απλών μοντέλων με χρήση ειδικού λογισμικού.

 

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Από την κλασική θεωρία συνόλων στα ασαφή σύνολα. Εισαγωγή βασικών εννοιών και πράξεις ασαφών συνόλων.
  • Ιδιότητες ασαφών συνόλων. Συναρτήσεις συμμετοχής. Yλοποίηση και γραφική ανάλυση με χρήση του λογισμικού MATLAB Fuzzy Logic Toolbox.
  • Το θεώρημα της επέκτασης (extension principle). Εισαγωγή των συνόλων α-cuts και το θεώρημα της ανάλυσης (resolution principle).
  • Ασαφείς σχέσεις, ιδιότητες ασαφών σχέσεων. Βασικές πράξεις ασαφών σχέσεων.
  • Εισαγωγή στους τελεστές σύνθεσης και σύνθεση ασαφών σχέσεων. Πράξεις με ασαφείς αριθμούς.
  • Ασαφείς λεκτικές μεταβλητές. Ασαφείς κανόνες και ερμηνεία τους. Yλοποίηση με χρήση του λογισμικού MATLAB Fuzzy Logic Toolbox.
  • Σχέσεις συμπεράσματος (implication relations). Συνθετικός κανόνας συμπερασμού (compositional rule of inference). Yλοποίηση με χρήση του λογισμικού MATLAB Fuzzy Logic Toolbox.
  • Ασαφείς αλγόριθμοι. Yλοποίηση με χρήση του λογισμικού MATLAB Fuzzy Logic Toolbox.
  • Βασική δομή και λειτουργία των ασαφών ελεγκτών.
  • Ασαφοποιητής, ασαφής βάση κανόνων, μηχανισμός εξαγωγής συμπεράσματος. Yλοποίηση με χρήση του λογισμικού MATLAB Fuzzy Logic Toolbox.
  • Βασικές μέθοδοι αποασαφοποίησης. Yλοποίηση και γραφική ανάλυση με χρήση του λογισμικού MATLAB Fuzzy Logic Toolbox.
  • Σχεδίαση ασαφών ελεγκτών και εφαρμογές. Yλοποίηση με χρήση του λογισμικού MATLAB Fuzzy Logic Toolbox.
  • Μοντέλα Takagi-Sugeno. Yλοποίηση με χρήση του λογισμικού MATLAB Fuzzy Logic Toolbox.


 
Βασική Βιβλιογραφία:

  1. L.X. Wang, A Course in Fuzzy Systems and Control, Prentice Hall, 1997.

  2. L. Tsoukalas, R. Uhrig, Fuzzy and Neural Approaches in Engineering, MATLAB Supplement, John Wiley & Sons, 1997.

  3. C. Lin, C. Lee, Neural Fuzzy Systems, A Neuro-Fuzzy Synergism to Intelligent Systems, Prentice Hall, 1996.

  4. H. Nguyen, N. Prasad, C. Walker , E. Walker, A First Course in Fuzzy and Neural Control, CRC Press, 2002.

 

ΣυμπληρωματικήΒιβλιογραφία:

  1. T. Terano, K. Asai, M. Sugeno, Fuzzy Systems Theory and its Applications, Academic Press, 1992.

  2. S. Kartalopoulos, Understanding Neural Networks and Fuzzy Logic : Basic Concepts and Applications, Wiley-IEEE Press, 1995.

  3. J. Jang, C. Sun, E. Mizutani, Neuro-Fuzzy and Soft Computing, Prentice Hall, 1997.

  4. J. Hines, Fuzzy and Neural Approaches in Engineering, MATLAB Supplement, John Wiley & Sons, 1997.

  5. J. Mendel, Uncertain Rule-Based Fuzzy Logic Systems: Introduction and New Directions, Prentice Hall, 2000.

  6. L. Wang, Adaptive Fuzzy Systems and control, Design and Stability Analysis, Prentice Hall, 1994.
  ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ:
          Σάββας Πασχαλίδης		 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ: Αν. Μπαλουκτσής (από 1/4/2003 έως 9/10/2007), Χ. Στρουθόπουλος (από 10/10/2007 έως 31/8/2008)
ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Σ. Καζαρλής, Π. Μαστοροκώστας, Ε. Ούτσιος, Α. Παπατσώρης, Ι. Ρέκανος, Σ. Τσίτσος, Δ. Χασάπης, Α. Νικολαΐδης, Κ. Χειλάς, Φ. Γκοδόση