ΠΕ1. Ακαδημαϊκή αναμόρφωση του Π.Π.Σ. - Δ.1.1 Δημιουργία τομέων

    
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ (Τ.Ε.Ι.) ΣΕΡΡΩΝ»
ΤΜΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ

Β' Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ.

«ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΣΤΟ
ΜΕΤΡΟ 2.2 «ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ – ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ»
ΕΝΕΡΓΕΙΑ 2.2.2 «Ολοκλήρωση της διεύρυνσης και αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης»
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΡΑΞΕΩΝ 2.2.2.γ
«Ενίσχυση των ΤΠΕ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση»

ΠΕ1. Ακαδημαϊκή αναμόρφωση του Π.Π.Σ.

Δ.1.1Δημιουργία τομέων (κατευθύνσεων ειδικότητας)

 

5. Περιγράμματα μαθημάτων προτεινομένου Προγράμματος Σπουδών – Βιβλιογραφία


 

Τίτλος μαθήματος: Εισαγωγή στην Πληροφορική

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 2 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Α΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: -

Διδακτικές μονάδες: 4

 
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Το μάθημα αποσκοπεί στην παρουσίαση των βασικών εννοιών της πληροφορικής και τον ορισμό της ως επιστήμης μέσα από την ιστορική εξέλιξη των επιστημονικών και τεχνολογικών κλάδων που την συνθέτουν. Αναλύονται οι κλάδοι της πληροφορικής και παρουσιάζεται το μέγα εύρος των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στις οποίες διεισδύει. Στο εργαστηριακό μέρος του μαθήματος διδάσκονται προγράμματα αυτοματισμού γραφείου και παρουσιάζονται δημοφιλής και χρήσιμες εφαρμογές.

 
Περίγραμμα μαθήματος:

  • Αντικείμενο, Ιστορία και Υποδιαίρεση της Πληροφορικής.
  • Σύμβολα, Αλφάβητα και Κωδικοποίηση. Αλγόριθμοι, Τύποι Δεδομένων, Εντολές Προγράμματος.
  • Βασική Δομή Υπολογιστή. Συνδυαστικά και ακολουθιακά κυκλώματα. Αριθμητική και Λογική Μονάδα. Μονάδα Ελέγχου.
  • Κύρια και Περιφερειακή Μνήμη. Περιφερειακές Συσκευές.
  • Λειτουργικά Συστήματα.
  • Δίκτυα Υπολογιστών και Τύποι Δικτύων Υπολογιστών.
  • Τύποι και Δομές Δεδομένων. Αλγόριθμοι και Διαδικασίες .
  • Γλώσσες Προγραμματισμού και Τεχνολογία Λογισμικού.
  • Πρότυπα ελάχιστου Υπολογιστή, Πολυπλοκότητα, Τυπικές Γλώσσες και Σημασιολογία.
  • Εφαρμογές Ευρείας Χρήσης.
  • Επικοινωνία Ανθρώπου-Μηχανής.
  • Αυτοματισμός, Προσομοίωση

 
Βασική Βιβλιογραφία:

  1. Peter Rechenberg, Εισαγωγή στην Πληροφορική, Εκδόσεις Κλειδάριθμος

  2. Les Goldschlager & Andrew Lister, ‘Εισαγωγή στη σύγχρονη Επιστήμη των Υπολογιστών’, Εκδόσεις Δίαυλος

 

Τίτλος μαθήματος: Φυσική Ι

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 1 ασκήσεις πράξεις + 2 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Α΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: -

Διδακτικές μονάδες: 6
 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Το μάθημα αποσκοπεί στο να παράσχει στο σπουδαστή τις βασικές γνώσεις του ηλεκτροστατικού και μαγνητοστατικού πεδίου, καθώς και του πεδίου μονίμων ρευμάτων. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στην κατανόηση των νόμων Coulomb, Gauss, Ohm, Ampère, Biot-Savart, και Faraday, και των εφαρμογών τους. Επίσης επιδιώκεται η κατανόηση από τo σπουδαστή των ιδιοτήτων της χωρητικότητας, της αγωγιμότητας, της αντίστασης και της αυτεπαγωγής.

Μετά την παρακολούθηση του μαθήματος οι σπουδαστές θα πρέπει να μπορούν:

  • Να αντιλαμβάνονται τις περιοχές εφαρμογής των νόμων του ηλεκτροστατικού πεδίου, του μαγνητοστατικού πεδίου και του πεδίου μονίμων ρευμάτων.
  • Να υπολογίζουν αναλυτικά το πεδίο, σε προβλήματα που παρουσιάζουν απλή γεωμετρία.
     

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Ηλεκτροστατικό πεδίο. Φορτία και κατανομές φορτίων. Νόμος του Coulomb.
  • Ηλεκτρική πεδιακή ένταση. Ηλεκτρικό βαθμωτό δυναμικό.
  • Διηλεκτρικά και διηλεκτρική μετατόπιση.
  • Ηλεκτρική ροή και νόμος του Gauss.
  • Ηλεκτροστατικό πεδίο σε τέλειους αγωγούς και συνοριακές συνθήκες
  • Πυκνωτές. Χωρητικότητα πυκνωτών. Συνδεσμολογίες πυκνωτών.
  • Ενέργεια ηλεκτρικού πεδίου.
  • Αγωγιμότητα. Ένταση ηλεκτρικού ρεύματος. Πυκνότητα ρεύματος
  • Εξίσωση διατήρησης του φορτίου. Νόμος του Ohm.
  • Μόνιμοι μαγνήτες. Μαγνητοστατικό πεδίο.
  • Νόμος των Biot-Savart. Νόμος του Ampère.
  • Μαγνητική ροή και πεπλεγμένη μαγνητική ροή. Αυτεπαγωγή.
  • Ηλεκτρομαγνητική επαγωγή. Νόμος του Faraday.
  • Ενέργεια μαγνητικού πεδίου.
  • Δύναμη Lorenz. Κίνηση φορτισμένου σωματιδίου εντός μαγνητικού πεδίου.

 
Βασική Βιβλιογραφία:

  1. Δ. Χασάπης, Φυσική Ι – Εισαγωγή στον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Ατομική Φυσική , Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες.

  2. Δ. Χασάπης, Εργαστηριακές Ασκήσεις Φυσικής, Εκδόσεις Γκιούρδα, 2004.

  3. H. D. Young, Πανεπιστημιακή Φυσική, Τόμος Β’, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, 1994.

  4. P. Hewitt, Οι Έννοιες της Φυσικής, Τόμος ΙΙ, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης


Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:

  1. J. Kraus, Ηλεκτρομαγνητισμός, Εκδόσεις Τζιόλα, Θεσσαλονίκη, 1993.

  2. Θ. Δ. Τσιμπούκης, Εισαγωγή στη Βασική Θεωρία του Ηλεκτρομαγνητικού Πεδίου, Τόμοι Ι και ΙΙ, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 1991.

  3. J. C. Maxwell, A Treatise on Electricity and Magnetism,Dover, New York, 1972.

  4. D. K. Cheng, Field and Wave Electromagnetics, Addison-Wesley, Reading, Massachusetts, 1983.

 

Τίτλος μαθήματος: Προγραμματισμός Ι

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 1 ασκήσεις πράξεις + 2 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Α΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: -

Διδακτικές μονάδες: 6
 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:
Το μάθημα αποσκοπεί στο να παράσχει στο φοιτητή τις βασικές γνώσεις προγραμματισμού. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στον καλούμενο διαδικαστικό προγραμματισμό, βασικά στοιχεία του οποίου είναι η δόμηση του προγράμματος και η επαναλαμβανόμενη χρήση υποπρογραμμάτων, τα οποία είτε επιτελούν εργασίες γενικής φύσης είτε απευθύνονται σε ένα τμήμα του συνολικού προβλήματος. Στόχος είναι η κατανόηση των αρχών του προγραμματισμού και η εμπέδωση της φιλοσοφίας του, χρησιμοποιώντας ως μέσο τη γλώσσα προγραμματισμού υψηλού επιπέδου C.

 

Περίγραμμα μαθήματος:
  • Γενικά περί προγραμματισμού Η/Υ, εργαλεία ανάλυσης (φυσική γλώσσα, διάγραμμα ροής, ψευδοκώδικας), μεταγλωττιστής, συνδέτης, διαδικασίας αποσφαλμάτωσης και εκτέλεσης προγραμμάτων.
  • Δομή προγράμματος, αρχεία κεφαλίδας, συνάρτηση main, λέξεις κλειδιά, δεσμευμένες λέξεις, αναγνωριστές, κανόνες δημιουργίας ευανάγνωστου προγράμματος.
  • Μεταβλητές: δήλωση, ονοματοδοσία, τύποι και χρήση μεταβλητών.
  • Μορφοποιημένες εντολές ανάγνωσης και εγγραφής.
  • Ι/Ο κονσόλας, συναρτήσεις getchar, getch, getche, putchar.
  • Πίνακες: δήλωση, απόδοση αρχικών τιμών, εγγραφή κι ανάγνωση πινάκων, αποθήκευση στη μνήμη, πολυδιάστατοι πίνακες.
  • Συμβολοσειρές: δήλωση, απόδοση αρχικών τιμών, εγγραφή κι ανάγνωση συμβολοσειρών, αποθήκευση στη μνήμη.
  • Συναρτήσεις συμβολοσειρών, αλφαριθμητικές σταθερές.
  • Τελεστές – εκφράσεις: ορισμός, σύμβολα, σημειολογίες τελεστών, ένθετες εκφράσεις, προτεραιότητα – προσεταιριστικότητα τελεστών.
  • Τελεστές αύξησης – μείωσης, τελεστές ανάθεσης, συσχετιστικοί – αριθμητικοί τελεστές, λογικοί τελεστές, τελεστής μετατροπής, τελεστής sizeof, υποθετικός τελεστής.
  • Προτάσεις ελέγχου ροής, υπό συνθήκη διακλάδωση με if-else και switch.
  • Προτάσεις επανάληψης, βρόχοι με συνθήκες εισόδου – εξόδου, οδηγούμενοι από γεγονός – μετρητή, βρόχοι for, βρόχοι while, do while.
  • Μετατροπή βρόχων, διακοπτόμενοι βρόχοι – break, ένθετοι βρόχοι, ρητή διακλάδωση – goto, ο τελεστής κόμμα, κανόνες χρήσης προτάσεων ροής ελέγχου.
  • Εφαρμογή σε πραγματικά προβλήματα.

 
Βασική Βιβλιογραφία:
  1. Π. Μαστοροκώστας, Εισαγωγή στον Προγραμματισμό, Τ.Ε.Ι. Σερρών, 2003.
  2. Κλ. Θραμπουλίδης, Διαδικαστικός Προγραμματισμός– C (Τόμος Α), 2η έκδοση, Εκδόσεις Τζιόλα, 2002.
  3. M. Waite, S. Prata, D. Martin, Πλήρης Οδηγός Χρήσης τηςC, 6η έκδοση, Εκδόσεις Γκιούρδα, 2000.
  4. Κ.Ν. King, C Programming: A Modern Approach, W.W. Norton & Company, 1996.

 
Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:
  1. H. Schildt, Εγχειρίδιο εκμάθησης Turbo C, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 1989.
  2. B.W. Kernighan, D.M. Ritchie, Η γλώσσα προγραμματισμού C, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 1990.
  3. D.E. Knuth, Τhe Art of Computer Programming, 3rd ed., Addison-Wesley, 1997.
  4. H.M. Deitel, P.J. Deitel, C++ How to Program, 4th ed., Prentice-Hall, 2002.
  5. R. Lafore, Χρήση και Προγραμματισμός Turbo C++, Εκδόσεις Γκιούρδα, 1992.
  6. S. Prata, C++ Primer Plus, 4th ed., SAMS, 2002.
 

 

Τίτλος μαθήματος: Διοίκηση Επιχειρήσεων

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Α΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: -

Διδακτικές μονάδες: 3
 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Σκοπός του μαθήματος είναι να αναπτύξουν οι σπουδαστές ένα δομημένο εννοιολογικό υπόβαθρο το οποίο θα τους επιτρέπει να αντιλαμβάνονται και να κατανοούν την λειτουργία των επιχειρήσεων και των οργανισμών και να μπορούν να εφαρμόσουν τις αρχές, τις ιδέες και τις τεχνικές του Management. Αποκτούν τις γνώσεις που θα χρειασθούν σαν μέλη επιχειρήσεων ή επιχειρηματίες.


 

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Οικονομικοί Οργανισμοί ( έννοια – όροι – διακρίσεις).
  • Η επιχείρηση ως μορφή Οικονομικού Οργανισμού.
  • Τα συστατικά μέρη της επιχείρησης.
  • Το περιβάλλον της επιχείρησης.
  • Διακρίσεις των επιχειρήσεων.
  • Επιχειρηματικές λειτουργίες.
  • Η κοινωνική ευθύνη της επιχείρησης.
  • Η έννοια και το περιεχόμενο του Management.
  • Η υποκινητική λειτουργία του Management.
  • Οι βασικές αρχές και λειτουργίες του Management.
  • Οι σύγχρονες τάσεις στην Οργάνωση και Διοίκηση.
  • Ο ρόλος των Διοικητικών στελεχών στα διάφορα επίπεδα Διοίκησης.
  • Πληροφοριακά συστήματα Διοίκησης.
  • Έννοια και σημασία της επικοινωνίας.
  • Η διαδικασία της επικοινωνίας.
  • Μέθοδοι επικοινωνίας.
  • Εμπόδια στην αποτελεσματική επικοινωνία και αντιμετώπισή τους.
  • Επιχειρησιακή επικοινωνία.
  • Επικοινωνία Ομάδων.

Βασική Βιβλιογραφία:

  1. Κ. Τζωρτζάκης, Α. Τζωρτζάκη, Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων, Rosili, ΑΘΗΝΑ 2002


 

Τίτλος μαθήματος: Γραμμική Άλγεβρα

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 4 θεωρία + 2 ασκήσεις πράξεις + 1 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Α΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων με χρήση του υπολογιστικού πακέτου MATLAB.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: -

Διδακτικές μονάδες: 8
 

Σκοπός και στόχοι του Λογισμού Ι:

Ο Λογισμός Ι αποσκοπεί στο να παράσχει στο σπουδαστή βασικές γνώσεις του ολοκληρωτικού και διαφορικού λογισμού πραγματικών συναρτήσεων μίας μεταβλητής καθώς και των εφαρμογών του. Οι γνώσεις αυτές θεωρούνται απαραίτητες για τη δημιουργία μίας βασικής υποδομής στα μαθηματικά, η οποία θα βοηθήσει το σπουδαστή στην κατανόηση και την αντιμετώπιση των απαιτήσεων των μαθημάτων στα επόμενα εξάμηνα.
 

Περίγραμμα για το Λογισμό Ι:

  • Ακολουθίες πραγματικών αριθμών. Σειρές πραγματικών αριθμών.
  • Πραγματικές συναρτήσεις μίας μεταβλητής.
  • Χαρακτηριστικές πραγματικές συναρτήσεις και εφαρμογές τους.
  • Όρια και συνέχεια συνάρτησης.
  • Παράγωγος συνάρτησης και εφαρμογές.
  • Μελέτη συνάρτησης. Ακρότατα. Μονοτονία. Σημεία καμπής.
  • Αόριστο ολοκλήρωμα.
  • Ανάπτυγμα συνάρτησης σε δυναμοσειρές Taylor και Mac-Laurin.
  • Βασικές τεχνικές ολοκλήρωσης.
  • Ορισμένο ολοκλήρωμα Riemann και εφαρμογές.
  • Μιγαδικοί αριθμοί. Μιγαδικό επίπεδο.
  • Αλγεβρικές πράξεις μιγαδικών αριθμών.
  • Ρίζες πολυωνυμικής εξίσωσης με πραγματικούς συντελεστές.

 
Βασική Βιβλιογραφία:>

  1. Λογισμός Ι, Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες.

  2. A. R. Spiegel, Ανώτερα Μαθηματικά, (Σειρά Schaum) Εκδόσεις Τζιόλα, Θεσσαλονίκη, 2003.

  3. M. Spivak, Διαφορικός και Ολοκληρωτικός Λογισμός, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

 
Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:>

  1. G. Tomas and R. Finney, Απειροστικός Λογισμός, Τόμος Ι, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

  2. Γρ. Τσάγκας, Διαφορικός και Ολοκληρωτικός Λογισμός μιας Μεταβλητής, Εκδόσεις Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 1989.

 

Σκοπός και στόχοι για τη Γραμμική Άλγεβρα:
Το μάθημα αποσκοπεί στο να παράσχει στο σπουδαστή βασικές γνώσεις της γραμμικής άλγεβρας καθώς και των εφαρμογών της. Οι γνώσεις αυτές θεωρούνται απαραίτητες για τη δημιουργία μίας βασικής υποδομής στα μαθηματικά, η οποία θα βοηθήσει το σπουδαστή στην κατανόηση και την αντιμετώπιση των απαιτήσεων των μαθημάτων στα επόμενα εξάμηνα. Επίσης, με τις εργαστηριακές ασκήσεις, ο σπουδαστής θα γνωρίσει το υπολογιστικό πακέτο MATLAB και τις βασικές εντολές του, οι οποίες σχετίζονται με προβλήματα γραμμικής άλγεβρας.

 
Περίγραμμα για τη Γραμμική Άλγεβρα:
  • Διανύσματα και διανυσματικοί χώροι. Βασικά συστήματα συντεταγμένων.
  • Γραμμική εξάρτηση και ανεξαρτησία διανυσμάτων. Διάσταση διανυσματικού χώρου και διανύσματα βάσης.
  • Εσωτερικό γινόμενο διανυσμάτων και ορθογωνικότητα. Μήκος διανύσματος. Μοναδιαίο διάνυσμα. Ανισότητα Cauchy-Schwarz.
  • Εξωτερικό γινόμενο διανυσμάτων. Μικτό γινόμενο. Ιδιότητες εσωτερικού και εξωτερικού γινομένου.
  • Πίνακες και άλγεβρα πινάκων. Ιδιότητες πράξεων πινάκων.
  • Συστήματα γραμμικών εξισώσεων.
  • Απαλοιφή κατά Gauss.
  • Επίλυση ομογενών και μη ομογενών συστημάτων γραμμικών εξισώσεων.
  • Ορίζουσες. Κανόνας του Cramer. Εφαρμογές.
  • Αντίστροφος πίνακας.
  • Όμοιοι πίνακες και διαγωνιοποίηση πινάκων.
  • Ιδιοδιανύσματα και ιδιοτιμές πινάκα. Εφαρμογές.
  • Τετραγωνικές μορφές και εφαρμογές.
 
 
Βασική Βιβλιογραφία:
  1. Γραμμική Άλγεβρα, Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες.
  2. Γραμμική Άλγεβρα, Εργαστηριακές Ασκήσεις, Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες.
  3. S. Lipschutz and M. Lipson, Γραμμική Άλγεβρα, (Σειρά Schaum), Εκδόσεις Τζιόλα, Θεσσαλονίκη, 2003.

 

Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:
  1. G. Strang, Γραμμική Άλγεβρα και Εφαρμογές, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
  2. Α. Δ. Κυδωνιεύς, Εφαρμοσμένη Γραμμική Άλγεβρα, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 1985.
  3. J. L. Goldberg, Matrix Theory with Applications, McGraw-Hill, New York, 1991.
  4. G. H. Golub and C. F. Van Loan, Matrix Computations, The JohnHopkinsUniversity Press, Baltimore, 1996.


  ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ:
          Σάββας Πασχαλίδης		 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ: Αν. Μπαλουκτσής (από 1/4/2003 έως 9/10/2007), Χ. Στρουθόπουλος (από 10/10/2007 έως 31/8/2008)
ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Σ. Καζαρλής, Π. Μαστοροκώστας, Ε. Ούτσιος, Α. Παπατσώρης, Ι. Ρέκανος, Σ. Τσίτσος, Δ. Χασάπης, Α. Νικολαΐδης, Κ. Χειλάς, Φ. Γκοδόση