Η πρώτη δήλωση ορίζει έναν πίνακα δύο δεικτών σε ακεραίους και στο χρόνο εκτέλεσης έχει ως αποτέλεσμα τη δέσμευση δύο θέσεων μνήμης για μελλοντική αποθήκευση δεικτών σε ακεραίους, ενώ η δεύτερη δήλωση ορίζει ένα δείκτη σε πίνακα δύο ακεραίων, τον οποίο όμως δε δηλώνει και κατά συνέπεια δε δεσμεύει τον απαιτούμενο χώρο