Η πρώτη δήλωση ορίζει έναν πίνακα δύο δεικτών σε ακεραίους και στο
χρόνο εκτέλεσης έχει ως αποτέλεσμα τη δέσμευση δύο θέσεων μνήμης για μελλοντική
αποθήκευση δεικτών σε ακεραίους, ενώ η δεύτερη δήλωση ορίζει ένα δείκτη σε
πίνακα δύο ακεραίων, τον οποίο όμως δε δηλώνει και κατά συνέπεια δε δεσμεύει
τον απαιτούμενο χώρο