ΠΕ1. Ακαδημαϊκή αναμόρφωση του Π.Π.Σ. - Δ.1.1 Δημιουργία τομέων

    
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ (Τ.Ε.Ι.) ΣΕΡΡΩΝ»
ΤΜΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ

Β' Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ.

«ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΣΤΟ
ΜΕΤΡΟ 2.2 «ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ – ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ»
ΕΝΕΡΓΕΙΑ 2.2.2 «Ολοκλήρωση της διεύρυνσης και αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης»
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΡΑΞΕΩΝ 2.2.2.γ
«Ενίσχυση των ΤΠΕ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση»

ΠΕ1. Ακαδημαϊκή αναμόρφωση του Π.Π.Σ.

Δ.1.1Δημιουργία τομέων (κατευθύνσεων ειδικότητας)

 

5. Περιγράμματα μαθημάτων προτεινομένου Προγράμματος Σπουδών – Βιβλιογραφία

 

Τίτλος μαθήματος: Λειτουργικά Συστήματα ΙI

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 3 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Γ΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: Λειτουργικά Συστήματα Ι

Διδακτικές μονάδες: 5

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Σκοπός του μαθήματος είναι η εμβάθυνση στις αρχές λειτουργίας, τα εγγενή προβλήματα και τους τρόπους αντιμετώπισής τους στα σύγχρονα Λειτουργικά Συστήματα. Αποσκοπεί στην εμπέδωση των βασικών αλγορίθμων που εφαρμόζονται για την βέλτιστη λειτουργία των ΛΣ, και εισάγει τον σπουδαστή σε συνθετότερες έννοιες, προβλήματα και λύσεις. Αναλύονται θέματα όπως ο χρονοπρογραμματισμός των διεργασιών, τα αδιέξοδα, οι αλγόριθμοι διαχείρισης μνήμης, προχωρημένα θέματα συστημάτων αρχείων, καθώς και θέματα ασφάλειας υπολογιστικών συστημάτων. Επίσης εμβαθύνει στην αρχιτεκτονική, τις αρχές σχεδίασης και κατασκευής και στον τρόπο χειρισμού και τις δυνατότητες του Λ.Σ. UNIX για το οποίο γίνεται μία αναλυτική μελέτη εφαρμογής (case study). Στην μελέτη αυτή αναλύονται η ιστορία του Unix, o τρόπος χρήσης του και οι βασικές του εντολές, η υλοποίηση των διεργασιών, ο χρονοπρογραμματισμός διεργασιών, η μνήμη, η είσοδος/έξοδος, το σύστημα αρχείων, η ασφάλεια του Unix, καθώς και επιλεγμένα θέματα διαχείρισης.

 

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Ομαδική Επεξεργασία, Πολυπρογραμματισμός και Καταμερισμός Χρόνου, Ταυτόχρονη εκτέλεση διεργασιών, Σύγκριση επίδοσης ΛΣ διαφορετικών αρχών, Ελαφρές διεργασίες-νήματα.
  • Απεικόνιση ταυτόχρονων διεργασιών-Γράφος προήγησης, Κρίσιμα τμήματα διεργασιών, Αμοιβαίος αποκλεισμός και μέθοδοι, Σηματοφορείς, Λίστες αναμονής σηματοφορέων
  • Χρονοδρομολόγηση διεργασιών, Επίπεδα χρονοδρομολογητών, Κύκλος εκτέλεσης διεργασιών, Είδη αλγορίθμων Χρονοδρομολόγησης.
  • Παρουσίαση και σύγκριση μή διακοπτών αλγορίθμων χρονοδρομολόγησης, παρουσίαση και σύγκριση διακοπτών αλγορίθμων χρονοδρομολόγησης, Εκτίμηση του χρονου εκτέλεσης διεργασίας, Αξιολόγηση αλγορίθμων χρονοδρομολόγησης, Χρονοδρομολόγηση πολλών επεξεργαστών και πραγματικού χρόνου.
  • Αδιέξοδα, Μέθοδοι χειρισμού αδιεξόδων, Πρόληψη αδιεξόδων, Αποφυγή αδιεξόδων, Ανίχνευση αδιεξόδων-αναγωγή διαγράμματος, Ανάνηψη από αδιέξοδο.
  • Εικονική μνήμη, Επίλυση κοινής προσπέλασης μνήμης, Εναλλαγή με το δίσκο, Απεικόνιση εικονικής μνήμης σε φυσική, Τεχνικές διαχείρισης εικονικής μνήμης, Σελιδοποίηση, Κατάτμηση, κατατμημένη Σελιδοποίηση, Τεχνικές Μεταφοράς Σελίδων, Τεχνικές Αντικατάστασης σελίδων, Τεχνικές τοποθέτησης τμημάτων.
  • Σύστημα αρχείων Δισκέτας-FAT12, Περιγραφή boot sector, Σύστημα αρχείων EXT2 – UNIX/Linux, Περιοχή συστήματος, περιγραφή I-Node, Περιγραφή Superblock, Διαχείριση ελεύθερων clusters, Άνοιγμα αρχείου σε σύστημα FAT, Άνοιγμα αρχειου σε σύστημα EXT2, Έλεγχος ακεραιότητας συστήματος αρχείων, Έλεγχος αρχείων και καταλόγων, διόρθωση σφαλμάτων.
  • Ασφάλεια υπολογιστικών συστημάτων, τύποι ασφάλειας και απειλών, μέθοδοι παραβίασης ασφάλειας, Μηχανισμοί προστασίας, Δικαιώματα και έλεγχος πρόσβασης. Παράλληλα και κατανεμημένα ΛΣ, Βασικοί τύποι Παράλληλων και κατανεμημένων ΛΣ.
  • Το ΛΣ UNIX, Σύντομη ιστορία, βασική χρήση – το κέλυφος του UNIX, Βασικές εντολές του UNIX, Χαρακτηριστικά του κελύφους, Διεργασίες και υλοποίηση διεργασιών – δομή χρήστη, Δαίμονες – daemons, Χρονοπρογραμματισμός διεργασιών, Η μνήμη στο UNIX, Απεικόνιση ιδεατής μνήμης σε φυσική.
  • Είσοδος Εξοδος στο UNIX, Συστήματα αρχείων στο UNIX, Η ασφάλεια του UNIX, Θέματα διαχειριστή συστήματος.


Βασική Βιβλιογραφία:

  1. Λειτουργικά Συστήματα ΙΙ, Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες.

  2. Andrew S. Tanenbaum, Σύγχρονα Λειτουργικά Συστήματα, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2002.

  3. William Stallings, Λειτουργικά Συστήματα Αρχές Σχεδίασης, Εκδόσεις Τζιόλα, 2003.

  4. Ι.Κ. Κάβουρα, Λειτουργικά Συστήματα – Συστήματα Υπολογιστών Τόμος ΙΙ, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2002.

 
Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:

  1. Γ.Κ. Παπακωνσταντίνου, Ν.Α. Μπιλάλης, Π.Δ. Τσανάκας, Λειτουργικά Συστήματα – Μέρος Ι: Αρχές Λειτουργίας, Εκδόσεις Συμμετρία, 1986.

  2. Brrian W. Kernighan, Rob Pike, Το Περιβάλλον Προγραμματισμού UNIX, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 1999.

  3. Ντάνες Αρμαν, Μετάφραση Σαμαράς Γιάννης, Πλήρες Εγχειρίδιο του Linux, Εκδόσεις Γκιούρδα, 2000.

  4. Συλλογικό έργο και μετάφραση, Ο Οδηγός του Linux, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2002.

  5. Στίνσον Κρεγκ, Σίχερτ Καρλ, Ο Οδηγός της Microsoft για τα Windows 2000 Professional, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2000.

 

Τίτλος μαθήματος: Θεωρία της Πληροφορίας

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 1 ασκήσεις πράξεις

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Γ΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: Θεωρία Πιθανοτήτων και Στατιστική

Διδακτικές μονάδες: 5

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Το μάθημα αποσκοπεί στο να παράσχει στο σπουδαστή βασικές γνώσεις της θεωρίας πληροφοριών και κωδίκων. Οι γνώσεις αυτές θεωρούνται απαραίτητες για τη μελέτη και ανάλυση τηλεπικοινωνιακών συστημάτων καθώς και για την κατανόηση τεχνικών κωδικοποίησης δεδομένων που στοχεύουν είτε στην συμπίεση δεδομένων είτε στην αντιμετώπιση των συνεπειών του θορύβου.

Μετά την παρακολούθηση του μαθήματος οι σπουδαστές θα πρέπει να μπορούν:

  • Να εκτιμούν την πληροφορία που περιέχει έχει σύνολο δεδομένων.
  • Να υπολογίζουν την εντροπία μίας πηγής πληροφορίας.
  • Να υπολογίζουν τη χωρητικότητα ενός απλού δίαυλου πληροφορίας.
  • Να κατανοούν τους περιορισμούς τους οποίους υπόκειται κάθε τεχνική κωδικοποίησης δεδομένων.
  •  Να αναγνωρίζουν τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα διαφόρων απλών κωδίκων ανίχνευσης και διόρθωσης σφάλματος.

 

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Μέτρο της πληροφορίας. Μέση πληροφορία – Εντροπία.
  • Πηγή πληροφορίας. Σύνθετη πηγή πληροφορίας.
  • Συνδετική και υπό συνθήκη εντροπία. Διαπληροφορία.
  • Δίαυλος πληροφορίας και χωρητικότητα διαύλου.
  • Εντροπία θορύβου. Εντροπία διαύλου.
  • Χαρακτηριστικοί δίαυλοι πληροφορίας.
  • Υπολογισμός χωρητικότητας με την τεχνική Muroga.
  • Κωδικοποίηση και βασικές κατηγορίες κωδίκων.
  • Μέσο μήκος κώδικα. Βέλτιστος κώδικας
  • Αθόρυβη κωδικοποίηση – 1ο θεώρημα Shannon.
  • Απλοί κώδικες μεταβλητού μήκους
  • Ενθόρυβη κωδικοποίηση – 2ο θεώρημα Shannon.
  • Κώδικες ανίχνευσης και διόρθωσης σφαλμάτων.
  • Κυκλικοί κώδικες

 
Βασική Βιβλιογραφία:

  1. Θεωρία της Πληροφορίας, Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες.

  2. Δ. Χ. Βούκαλης, Θεωρία Πληροφοριών και Κωδίκων, Εκδόσεις Ίων, Περιστέρι, 1994.

 

Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:

  1. Δ. Π. Χρυσουλίδης, Εισαγωγή στη Θεωρία Πληροφοριών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη, 1991.

  2. R. G. Gallager, Information Theory and Reliable Communication, Wiley, New York, 1968.

  3. T. M. Cover and J. A. Thomas, Elements of Information Theory, Wiley, New York, 1991.

 

 

Τίτλος μαθήματος: Ψηφιακά Κυκλώματα

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3 θεωρία + 2 εργαστήριο

Tυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Γ΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: -

Διδακτικές μονάδες: 6


 
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι να αποκτήσουν οι φοιτητές τις βασικές γνώσεις της ψηφιακής λογικής και ταυτόχρονα να εξοικειωθούν με σχεδιαστικές μεθόδους και τεχνικές σε επίπεδο ψηφιακών συστημάτων. Με την ολοκλήρωση του μαθήματος ο φοιτητής θα μπορεί να σχεδιάζει και αναλύει απλά ψηφιακά κυκλώματα και θα μπορεί, με τη βοήθεια ειδικών λογισμικών Η/Υ, να προγραμματίζει και υλοποιεί σύνθετα ολοκληρωμένα ψηφιακά συστήματα.

 

Περίγραμμα μαθήματος:
Η ύλη του μαθήματος οργανώνεται στις παρακάτω ενότητες
  • Συστήματα αριθμών. Δυαδικά συστήματα. Δυαδικοί κώδικες.
  • Άλγεβρα Boole και λογικές πύλες.
  • Συνδυαστική λογική. Μορφές λογικών συναρτήσεων. Σύνθεση ψηφιακών συνδυαστικών κυκλωμάτων.
  • Μέθοδοι απλοποίησης λογικών κυκλωμάτων (Karnaugh, Quine-McCluskey). Προβλήματα λειτουργίας ψηφιακών συνδυαστικών κυκλωμάτων.
  • Στοιχεία υλοποίησης ψηφιακών κυκλωμάτων και οικογένειες ηλεκτρονικών πυλών και ολοκληρωμένων.
  • Ακολουθιακή λογική. Βασικά δομικά στοιχεία ακολουθιακής λογικής (flip-flop)
  • Υλοποίηση flip-flop. Μετατροπές flip-flop. Προβλήματα κυκλωμάτων που χρησιμοποιούν flip-flop.
  • Εφαρμογές ακολουθιακής λογικής: Καταχωρητές, μετρητές, ολισθητές και μνήμες.
  • Σχεδιασμός ακολουθιακών λογικών κυκλωμάτων: Διαγράμματα καταστάσεων, πίνακες διέγερσης, σχεδίαση.
  • Παραδείγματα σχεδιασμού σύνθετων κυκλωμάτων συνδυαστικής και ακολουθιακής λογικής.
  • Οικογένειες προγραμματιζόμενων ολοκληρωμένων κυκλωμάτων μεγάλης κλίμακας. Στοιχεία προγραμματισμού και υλοποίησής τους.
  • Ολοκληρωμένα κυκλώματα ειδικών εφαρμογών (ASICS)
  • Εισαγωγή στη σχεδίαση ψηφιακών κυκλωμάτων με τη γλώσσα VHDL
  • Παραδείγματα σχεδίασης ψηφιακών κυκλωμάτων με τη γλώσσα VHDL
Βασική Βιβλιογραφία:
  1. Jhon P. Hayes, “Introduction to Digital Logic Design” , Addison-Wesley 1993
  2. B. Wilkinson, R. Makki, “Digital System Design”, Prentice Hall 1992
  3. T.J. Stonham, “Digital Logic Techniques”, Stanley Thornes Ltd, 1996,
 

Πρόσθετη Βιβλιογραφία:

  1. John R. Gregg, «Ones and Zeros: Understanding Boolean algebra, Digital Circuits, and the Logic of Sets», Wiley-IEEE Computer Society Pr; (March 2001)
  2. Mohamed Rafiquzzaman, M. Rafiquzzaman, «Fundamentals of Digital Logic and Microcomputer Design: Includes Verilog & VHDL -- Fourth Edition», Rafi Systems Inc.; 4th edition (December 27, 2002)
  3. David J. Comer, «Digital Logic and State Machine Design», International Thomson Publishing; 3rd edition (June 1997)
  4. R. C. Woods, et al, «Digital Logic Design, Fourth Edition», Butterworth-Heinemann; 4 edition (July 15, 2002)
  5. Victor P. Nelson, «Digital Logic Circuit Analysis and Design», Prentice Hall; 1st edition (March 8, 1995)

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 2 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Γ΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: -

Διδακτικές μονάδες: 4

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Η εξοικείωση του σπουδαστή με τις νέες έννοιες και τα χαρακτηριστικά της αντικειμενοστραφούς προσέγγισης στον προγραμματισμό, έτσι ώστε να μπορεί να αναπτύξει μία πλήρη αντικειμενοστραφή εφαρμογή με τη γλώσσα C++.

 

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Αντικειμενοστραφής προγραμματισμός, βασικές έννοιες (αντικείμενα, κλάσεις, κληρονομικότητα, επαναχρησιμοποίηση, πολυμορφισμός)
  • Αντικείμενα και κλάσεις, συναρτήσεις εγκατάστασης, συναρτήσεις αποσύνδεσης
  • Αντικείμενα σαν ορίσματα συναρτήσεων, συναρτήσεις εγκατάστασης με υπέρβαση, επιστροφή αντικειμένων από συναρτήσεις
  • Πίνακες, πίνακες σαν δεδομένα μελών κλάσεων, πίνακες αντικειμένων
  • Υπερφόρτωση τελεστών, ορίσματα τελεστών, τιμές επιστροφής τελεστών, υπερφόρτωση δυαδικών τελεστών (αριθμητικοί τελεστές, τελεστές σύγκρισης, τελεστές απόδοσης τιμής)
  • Μετατροπή δεδομένων, μετατροπές μεταξύ βασικών τύπων, μετατροπές μεταξύ αντικειμένων και βασικών τύπων, μετατροπές μεταξύ αντικειμένων διαφορετικών κλάσεων
  • Κληρονομικότητα, παράγωγη και βασική κλάση, προσπέλαση μελών βασικής κλάσης, συναρτήσεις εγκατάστασης της παράγωγης κλάσης, υπερφόρτωση συναρτήσεων-μελών
  • Ιεραρχίες κλάσεων, αφηρημένη βασική κλάση, συναρτήσεις εγκατάστασης και συναρτήσεις μέλη
  • Δημόσια και ιδιωτική κληρονομικότητα, συνδυασμοί προσπέλασης, καθοριστές προσπέλασης
  • Επίπεδα κληρονομικότητας, πολλαπλή κληρονομικότητα, περιεκτικότητα, κλάσεις μέσα σε κλάσεις
  • Δείκτες, οι τελεστές new και delete, δείκτες για αντικείμενα, αναφορά σε μέλη, πίνακες δειτών προς αντικείμενα
  • Υπερβατικές συναρτήσεις, φίλες συναρτήσεις, στατικές συναρτήσεις, ο δείκτης this
  • Αρχεία και ρεύματα, είσοδος/έξοδος αντικειμένων, δείκτες αρχείων.

Βασική Βιβλιογραφία:

  1. Ευάγγελος Ούτσιος, Αντικειμενοστραφής προγραμματισμός, Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες.

  2. Αντικειμενοστραφής προγραμματισμός με την TurboC++, Robert Lafore, ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

  3. Η ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ C++, Bjerne Stroustrup, ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

  4.  C++ Προγραμματισμός, Δ. Κυτάγιας ΕΠΕ

  5. Η βίβλος της C++ PrimerPlus, Stephen Prata, Sams Publishing, Β.Γκιούρδας

 

Τίτλος μαθήματος: Σήματα & Συστήματα

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 1 ασκήσεις πράξεις

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Γ΄

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: Μαθηματικά Ι & ΙΙ

Διδακτικές μονάδες: 5

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Ο στόχος του μαθήματος είναι η μελέτη σημάτων και συστημάτων συνεχούς χρόνου. Έτσι, παρουσιάζονται οι βασικοί τρόποι περιγραφής σημάτων, η μοντελοποίηση των δομικών στοιχείων συστημάτων αλλά και η ανάλυση γραμμικών συστημάτων που αποτελούνται από τα στοιχεία αυτά. Η ανάλυση αυτή επιτυγχάνεται με τη βοήθεια διαφορικών εξισώσεων, διαγραμμάτων, γράφων ροής σημάτων, του συνελικτικού ολοκληρώματος, των μεταβλητών κατάστασης και της συνάρτησης μεταφοράς. Επίσης, εισάγεται η έννοια της δειγματοληψίας σήματος και οι βασικές αρχές που την διέπουν. Προσφέρεται έτσι στον φοιτητή η απαραίτητη εννοιολογική γεφύρωση με τα σήματα διακριτού χρόνου και την ψηφιακή επεξεργασία σήματος.

 

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Τύποι και μαθηματική περιγραφή σημάτων
  • Ορθογωνικές συναρτήσεις κι αναπαράσταση σημάτων με αυτές
  • Περιοδικά σήματα, σειρές Fourier, Μετασχηματισμός Fourier. Φάσματα πλάτους και φάσης.
  • Ο μετασχηματισμός Laplace και ο αντίστροφος μετασχηματισμός Laplace
  • Γραμμικά συστήματα συνεχούς χρόνου.
  • Ιδιότητες και μοντελοποίηση συστημάτων.
  • Συνέλιξη σημάτων. Κρουστική απόκριση συστήματος.
  • Χαρακτηριστικά γραμμικών συστημάτων (φίλτρων)
  • Διαμορφωμένα σήματα
  • Μετασχηματισμοί στο πεδίο των μιγαδικών αριθμών. Ο μετασχηματισμός Hilbert
  • Συνάρτηση μεταφοράς γραμμικών συστημάτων.
  • Δειγματοληψία σημάτων

 
Βασική Βιβλιογραφία:

  1. Σήματα και συστήματα,Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες 2003

 

ΣυμπληρωματικήΒιβλιογραφία:

  1. Kamen, E., and Heck, B., Fundamentals of Signals and Systems Using the Web and MATLAB, Prentice Hall, 2nd edition, ISBN: 0130172936, 2000.

  2. Oppenheim, A. V., Willsky, A. S., Hamid, S., and Hamid, S. N., Signals & Systems, Prentice Hall, 2nd edition, ISBN: 0138147574, 1996.

  3. A.Papoulis, Signal Analysis, Mc GRAW – HILL BOOK COMP. (1977), ISBN: 0-07-048460-0

  4. Hsu, H. P., and Hse, H. P., Shaum’s Outline of Signals and Systems, McGraw-Hill Trade, ISBN: 0070306419, 1995.

  5. Poularikas, A. D., and Seely, S., Signals & Systems, PWS-Kent Publishing Company, 2nd edition, 1991.

 

 

Τίτλος μαθήματος: Βάσεις Δεδομένων Ι

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 3 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Γ΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: -

Διδακτικές μονάδες: 5

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:

Το μάθημα περιλαμβάνει την εισαγωγή στις έννοιες, αρχιτεκτονική και βασικές αρχές οργάνωσης και διαχείρισης Βάσεων Δεδομένων, τα μοντέλα σχεδιασμού και το θεωρητικό τους υπόβαθρο, τη μεθοδολογία υλοποίησης Βάσεων Δεδομένων και τις γλώσσες επερωτήσεων.

 

Περίγραμμα μαθήματος:

  • Εισαγωγή στις Βάσεις Δεδομένων (Εισαγωγικές έννοιες, ο σκοπός των συστημάτων ΒΔ, Ιστορία και Εξέλιξη ΒΔ).
  • Τα συστήματα διαχείρισης Βάσεων Δεδομένων (ΣΔΒΔ, Δεδομένα και χρήστες, Πλεονεκτήματα και Μειονεκτήματα, Σχεσιακά και μη σχεσιακά συστήματα, Ιεραρχικό, Δικτυωτό)
  • Αρχιτεκτονική συστημάτων βάσεων δεδομένων (Αφαιρετική άποψη, εξωτερικό επίπεδο, εννοιολογικό επίπεδο, εσωτερικό επίπεδο, Ανεξαρτησία Δεδομένων)
  • Μοντελοποίηση - Το μοντέλο Οντοτήτων-Συσχετίσεων (Συμβολισμοί, Γνωρίσματα, Δομικοί Περιορισμοί, Μη ισχυροί τύποι οντοτήτων, Γενίκευση, Ειδίκευση)
  • Το Σχεσιακό Μοντέλο - Μετατροπή Σχήματος Ο/Σ σε Σχεσιακό (Φορμαλισμός, Πεδία ορισμού, Σχέσεις, Ιδιότητες και Είδη σχέσεων, Δομικοί Περιορισμοί, Παραλλαγές)
  • Λογικός Σχεδιασμός και Κανονικοποίηση (Κλειδιά και Συναρτησιακές εξαρτήσεις, Πρώτη, Δεύτερη και Τρίτη κανονική μορφή).
  • Σχεσιακή Άλγεβρα (Πράξεις, Κλειστότητα, Προβολή, Επιλογή, Καρτεσιανό Γινόμενο, μετονομασία, Ένωση, Τομή, Διαφορά, Επιπρόσθετοι Τελεστές)
  • Η γλώσσα SQL (Γλώσσα ορισμού, χειρισμού και Επερωτήσεων σε ΒΔ)
  • Ανάκτηση δεδομένων με SQL (σύνταξη Select-from-where, αριθμητικές εκφράσεις, Πράξεις με Συμβολοσειρές,)
  • Ανάκτηση δεδομένων με SQL (Διάταξη, Μετονομασία, Τελεστές Συνόλων, Null Τιμές)
  • Ανάκτηση δεδομένων με SQL (Συναθροιστικές Συναρτήσεις, Ομαδοποίηση, having, Υποερωτήματα, τελεστές some, all, exists)
  • Ορισμός της ΒΔ με SQL (Σύνταξη, Τύποι Πεδίων Ορισμού, Ορισμός Σχήματος, Περιορισμοί, Διαγραφή - Τροποποίηση Σχήματος)
  • Τροποποίηση Δεδομένων με SQL, (Εισαγωγή, Διαγραφή, Ενημερώσεις δεδομένων)
  • Άλλες γλώσσες Σχεσιακών Βάσεων Δεδομένων (Σχεσιακός Λογισμός και QBE)

 

Βασική Βιβλιογραφία:

  1. “Βάσεις δεδομένων Ι”,Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες 2002.

  2. Access

  3. Εισαγωγή στα Συστήματα Βάσεων Δεδομένων, (1ος κ 2ος τόμος C. J. Date,) έκδοση 1995, Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
  ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ:
          Σάββας Πασχαλίδης		 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ: Αν. Μπαλουκτσής (από 1/4/2003 έως 9/10/2007), Χ. Στρουθόπουλος (από 10/10/2007 έως 31/8/2008)
ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Σ. Καζαρλής, Π. Μαστοροκώστας, Ε. Ούτσιος, Α. Παπατσώρης, Ι. Ρέκανος, Σ. Τσίτσος, Δ. Χασάπης, Α. Νικολαΐδης, Κ. Χειλάς, Φ. Γκοδόση