ΠΕ1. Ακαδημαϊκή αναμόρφωση του Π.Π.Σ. - Δ.1.1 Δημιουργία τομέων

    
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ (Τ.Ε.Ι.) ΣΕΡΡΩΝ»
ΤΜΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ

Β' Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ.

«ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΣΤΟ
ΜΕΤΡΟ 2.2 «ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ – ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ»
ΕΝΕΡΓΕΙΑ 2.2.2 «Ολοκλήρωση της διεύρυνσης και αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης»
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΡΑΞΕΩΝ 2.2.2.γ
«Ενίσχυση των ΤΠΕ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση»

ΠΕ1. Ακαδημαϊκή αναμόρφωση του Π.Π.Σ.

Δ.1.1Δημιουργία τομέων (κατευθύνσεων ειδικότητας)

 

5. Περιγράμματα μαθημάτων προτεινομένου Προγράμματος Σπουδών – Βιβλιογραφία

 


 


Τίτλος μαθήματος: Φυσική ΙΙ


Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 2 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Β΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: Φυσική Ι

Διδακτικές μονάδες: 4
 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:


Το μάθημα έχει σκοπό να παράσχει στον σπουδαστή τις βασικές γνώσεις της φύσης και των ιδιοτήτων των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στα φαινόμενα που έχουν ιδιαίτερη σημασία στις επικοινωνίες όπως εκπομπή και απορρόφηση των ακτινοβολιών, ανάκλαση, συμβολή και περίθλαση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων καθώς και στην λειτουργία βασικών οπτοηλεκτρονικών συσκευών που χρησιμοποιούνται σήμερα στις επικοινωνίες.

Βασικός στόχος του μαθήματος είναι να αποκτήσει ο σπουδαστής το βασικό θεωρητικό υπόβαθρο που σχετίζεται με τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, έτσι ώστε να μπορεί να παρακολουθήσει, στα ανώτερα εξάμηνα, πιο ειδικά μαθήματα που σχετίζονται με τις επικοινωνίες, ιδιαίτερα της ασύρματες.
 

Περίγραμμα μαθήματος:


  • Ηλεκτρικές ταλαντώσεις. Βασικά κυκλώματα ηλεκτρικών ταλαντώσεων. Κυκλώματα LC και RLC
  • Εξισώσεις Maxwell. Ηλεκτρομαγνητικά κύματα ως λύση των εξισώσεων Maxwell. Ενέργεια ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Παραγωγή κυμάτων από κεραία. Διάδοση κυμάτων.
  • Κλασική οπτική. Ανάκλαση, διάθλαση ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Ολική ανάκλαση. Διηλεκτρικοί κυματοδηγοί, οπτικές ίνες.
  • Κυματική οπτική. Πόλωση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Συμβολή κυμάτων. Στάσιμα κύματα. Φαινόμενο Doppler. Περιγραφή λειτουργίας Radar Doppler. Περίθλαση του φωτός.
  • Σωματιδιακή φύση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Φωτοηλεκτρικό φαινόμενο. Φαινόμενο Compton. Εκπομπή και απορρόφηση ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων από την ύλη.
  • Ειδικά θέματα οπτοηλεκτρονικής. Φωτοδίοδοι. Φωτοστοιχεία. Αρχές λειτουργίας Laser.

 
Βασική Βιβλιογραφία:


  1. Φυσική ΙΙ, Χρήστος Βοζίκης, ΤΕΙ Σερρών, 2000
  2. Εργαστήριο του μαθήματος ΦΥΣΙΚΗ ΙΙ, Χρήστος Βοζίκης, ΤΕΙ Σερρών, 2002
  3. Physics for Scientist and Engineers, Serway, R., Sounders College Publishing, 1990, Ελληνική μετάφραση υπό του Καθ. Ρεσβάνη Λ., εκδόσεις Γ. Κορφιάτη

 


 


Τίτλος μαθήματος: Προγραμματισμός ΙI


Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 1 ασκήσεις πράξεις + 2 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Β΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: Προγραμματισμός Ι

Διδακτικές μονάδες: 6

 
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:


Το μάθημα αποσκοπεί στο να εισαγάγει το φοιτητή στη λογική του δομημένου προγραμματισμού. Ως κύριοι άξονες λαμβάνονται οι συναρτήσεις, οι σύνθετοι τύποι δεδομένων, η επικοινωνία με τα κανάλια εισόδου – εξόδου, η άμεση πρόσβαση στη μνήμη μέσω των δεικτών και η δημιουργία διασυνδεδεμένων προγραμμάτων με χρήση των αρχείων κεφαλίδας. Στόχος είναι η κατανόηση της κατάστρωσης ολοκληρωμένων προγραμμάτων, χρησιμοποιώντας ως μέσο τη γλώσσα C.

 
Περίγραμμα μαθήματος:


  • Φιλοσοφία του δομημένου προγραμματισμού, έννοια της δομής, δήλωση, ορισμός και απόδοση αρχικών τιμών.
  • Ένθετες δομές, πίνακες δομών, απαριθμητοί τύποι δεδομένων (enumerated).
  • Αρθρωτός σχεδιασμός, δήλωση και ορισμός συνάρτησης, σώμα και παράμετροι συνάρτησης.
  • Κλήση συνάρτησης κατά τιμή, εμβέλεια μεταβλητών, τοπικές και καθολικές μεταβλητές.
  • Διάρκεια μεταβλητών, κλήση συναρτήσεων με πίνακες και δομές.
  • Η έννοια της αναδρομής, αναδρομικές συναρτήσεις.
  • Δείκτες, δήλωση και ιδιότητές τους, δυναμική εκχώρηση μνήμης.
  • Εφαρμογή δεικτών, δείκτες και συναρτήσεις, κλήση συνάρτησης κατ’ αναφορά.
  • Ορίσματα γραμμής διαταγής, χρήση δεικτών για την προσπέλαση πολυδιάστατων πινάκων.
  • Δείκτες και συμβολοσειρές.
  • Κανάλια εισόδου, εξόδου, ενδιάμεση μνήμη (buffer), γενικά περί αρχείων, δυαδικά και ASCII αρχεία, άνοιγμα, κλείσιμο αρχείου, παράμετροι προσδιορισμού πρόσβασης σε αρχείο.
  • Μορφοποιημένη ανάγνωση και εγγραφή σε αρχείο, ανάγνωση και εγγραφή χαρακτήρα, συμβολοσειρών και ανά γραμμή.
  • Διεπαφές (interfaces), σύγγραφή διεπαφής, αρχεία κεφαλίδας και αρχεία βιβλιοθήκης.
  • Ανάπτυξη δομημένων προγραμμάτων, εφαρμογή σε πραγματικό πρόβλημα.

 

Βασική Βιβλιογραφία:


  1. Π. Μαστοροκώστας, Δομημένος Προγραμματισμός, Τ.Ε.Ι. Σερρών, 2003.

  2. E. Ούτσιος, Δομημένος Προγραμματισμός: Σημειώσεις Εργαστηρίου, Τ.Ε.Ι. Σερρών, 2003.

  3. Κλ. Θραμπουλίδης, Διαδικαστικός Προγραμματισμός – C (Τόμος Α), 2η έκδοση, Εκδόσεις Τζιόλα, 2002.

  4. Κ.Ν. King, C Programming: A Modern Approach, W.W. Norton & Company, 1996.

 

Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:


  1. M. Waite, S. Prata, D. Martin, Πλήρης Οδηγός Χρήσης της C, 6η έκδοση, Εκδόσεις Γκιούρδα, 2000.

  2. H. Schildt, Εγχειρίδιο εκμάθησης TurboC, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 1989.

  3. B.W. Kernighan, D.M. Ritchie, Η γλώσσα προγραμματισμού C, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 1990.

  4. D.E. Knuth, Τhe Art of Computer Programming, 3rd ed., Addison-Wesley, 1997.

  5. R. Lafore, Χρήση και Προγραμματισμός TurboC++, Εκδόσεις Γκιούρδα, 1992.

  6. S. Prata, C++ Primer Plus, 4th ed., SAMS, 2002.

 


 


Τίτλος μαθήματος: Ηλεκτρικά Κυκλώματα


Τίτλος μαθήματος: Ηλεκτρικά Κυκλώματα

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 1 ασκήσεις πράξεις + 2 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Β΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: Γραμμική Άλγεβρα

Διδακτικές μονάδες: 6

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:


Η εξοικείωση των σπουδαστών με τις τεχνικές μελέτης, ανάλυσης και επίλυσης ηλεκτρικών κυκλωμάτων. Μετά την παρακολούθηση του μαθήματος οι σπουδαστές θα πρέπει:

  • Να έχουν μια καλή αντίληψη του αντικειμένου και να γνωρίζουν τις βασικές αρχές που διέπουν τη λειτουργία των κυκλωμάτων.

  • Να μπορούν να εφαρμόσουν τεχνικές για την επίλυση απλών ηλεκτρικών κυκλωμάτων τόσο με ανεξάρτητες όσο και με εξαρτημένες τιμές.

  • Να αντιλαμβάνονται τη σημασία των εννοιών του συντονισμού, του εύρους ζώνης διέλευσης και της συχνοτικής συνάρτησης μεταφοράς.

 

Περίγραμμα μαθήματος:


  • Ιστορικά στοιχεία. Αγωγοί, μονωτές, ημιαγωγοί. Νόμος του Coulomb. Διατήρηση φορτίου. Ηλεκτρικό πεδίο. Ένταση ηλεκτρικού πεδίου. Ηλεκτρικό Δυναμικό.
  • Ηλεκτρικό Ρεύμα και Αντίσταση. Νόμος του Ohm. Σύνδεση στοιχείων σε σειρά και παράλληλα. Μεταφορά ενέργειας σε ηλεκτρικό κύκλωμα. Συμβολισμοί ηλεκτρικών μεγεθών. Μονάδες μέτρησης. Πολλαπλάσια & υποπολλαπλάσια.
  • Γραφικές παραστάσεις μετρήσεων. Σφάλματα μετρήσεων. Ευθεία ελαχίστων τετραγώνων.
  • Όργανα ανίχνευσης. Όργανα μέτρησης. Πολύμετρα. Παλμογράφος.
  • Σήματα και κυματομορφές. Μη περιοδικά σήματα. Περιοδικά σήματα. Διαμορφωμένα σήματα. Μέση & Ενεργός τιμή σήματος. Ηλεκτρικό κύκλωμα. Γραμμικότητα, αιτιότητα, χρονική αμεταβλητότητα.
  • Ανεξάρτητες και εξαρτημένες πηγές. Εσωτερική αντίσταση. Σύνδεση ιδανικών πηγών. Σύνδεση πραγματικών πηγών. Διαιρέτης τάσης. Διαιρέτης ρεύματος. Γέφυρα Wheatstone.
  • Επίλυση κυκλωμάτων. Νόμοι του Kirchhoff. Μέθοδος βρόχων. Παραδείγματα.
  • Μέθοδος κόμβων. Παραδείγματα.
  • Θεώρημα επαλληλίας. Θεώρημα της αντικατάστασης. Θεώρημα του Tellegen.
  • Θεωρήματα Thevenin & Norton. Παραδείγματα.
  • Επίλυση κυκλωμάτων με εξαρτημένες πηγές. Παραδείγματα.
  • Μετασχηματισμοί αστέρα – τριγώνου. Θεώρημα μέγιστης μεταφοράς ισχύος. Ευθεία φόρτου και δυναμική αντίσταση στοιχείου.
  • Μιγαδικές αντιστάσεις. Σύνθετα κυκλώματα. Διανύσματα τάσης & έντασης. Ισχύς σε σύνθετα κυκλώματα. Παραδείγματα.
  • Κυκλώματα συντονισμού με παθητικά στοιχεία. Σε σειρά – παράλληλα. Εύρος ζώνης διέλευσης. Συντελεστής ποιότητας. Συχνοτική συνάρτηση μεταφοράς. Παραδείγματα.
  • Χρονική απόκριση κυκλωμάτων. Κυκλώματα RC. Κύκλωμα RLC.
  • Ευστάθεια κυκλωμάτων.
  • Μετασχηματιστές. Ιδανικός, πραγματικός και υβριδικός μετασχηματιστής.
 

Βασική Βιβλιογραφία:


  1. Ν. Παπαμάρκος, Ανάλυση Ηλεκτρικών Κυκλωμάτων (τόμος Α), Εκδόσεις Τζιόλα, 2001

  2. Ηλεκτρικά Κυκλώματα - Εργαστηριακές Ασκήσεις, Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες, 2002.
     

Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:
  1. Μάργαρης Ν., Ανάλυση Ηλεκτρικών Κυκλωμάτων (τόμος Α), Εκδόσεις Τζιόλα, 2000.

  2. Γ. Χατζαράκης, Ηλεκτρικά Κυκλώματα (τόμος Α), Εκδόσεις Τζιόλα.


 


Τίτλος μαθήματος: Λειτουργικά Συστήματα Ι


Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 2 εργαστήριο

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Β΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων και ισάριθμων εργαστηριακών ασκήσεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: -

Διδακτικές μονάδες: 4


 
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:


Το μάθημα αποσκοπεί στο να εισάγει τον φοιτητή στην θεωρία των Λειτουργικών Συστημάτων, εξοικειώνοντάς τον με έννοιες, αρχές, προβλήματα και λύσεις που υλοποιούνται στα σύγχρονα Λ.Σ. Αναλύονται οι έννοιες των διεργασιών και των κρίσιμων τμημάτων τους, η διαχείριση της μνήμης, τα συστήματα αρχείων, και η διαχείριση εισόδου-εξόδου. Ακολούθως γίνεται μία μελέτη πραγματικής περίπτωσης (case study) πάνω στο Λ.Σ. MS-DOS, όπου αναλύονται λεπτομέρειες σχεδίασης και υλοποίησης του απλού αυτού αλλά και δημοφιλούς Λ.Σ. Τέλος γίνεται μία μελέτη πραγματικής περίπτωσης (case study) πάνω στο Λ.Σ. Windows 2000, που αποτελεί και το αντικείμενο του εργαστηριακού μέρους του μαθήματος, όπου αναλύονται η αρχιτεκτονική των W2000, η διαχείριση των διεργασιών και της μνήμης, και το σύστημα αρχείων NTFS.

 

Περίγραμμα μαθήματος:


  • Βασικές έννοιες Hardware-Software, το έργο του Λ.Σ., σύντομη ιστορία των Λ.Σ., Βασικές έννοιες Λ.Σ., Κατηγορίες Λ.Σ., Δομές Λ.Σ., Αρχές σχεδίασης & κατασκευής Λ.Σ.
  • Η έννοια της διεργασίας, Καταστάσεις διεργασιών, Υλοποίηση διεργασιών και Πίνακας Διεργασιών, Συνθήκες ανταγωνισμού, μέθοδοι αμοιβαίου αποκλεισμού διεργασιών, εισαγωγή στους σηματοφορείς.
  • Ιεραρχία και βασικές έννοιες για την μνήμη, Μετατόπιση και προστασία, Διαχειριστές μνήμης, Είδη κατανομών μνήμης, Μέθοδοι διαχείρισης μνήμης (Σελιδοποίηση-Κατάτμηση), Εικονική μνήμη, Συσχετιστική μνήμη, Πρόβλεψη επεκτάσεων μνήμης.
  • Συστήματα αρχείων, Βασικές έννοιες και καθήκοντα του Σ.Α., Ονοματολογία και δομή των αρχείων, Τύποι αρχείων και είδη προσπέλασης, Χαρακτηριστικά των αρχείων, Λειτουργίες επί των αρχείων, Κατάλογοι και λειτουργίες επί καταλόγων, Υλοποίηση συστήματος αρχείων (Δίσκοι, Partitions, tracks, sectors, clusters), Λογική Οργάνωση δίσκων, Είδη κατανομών αρχείων (FAT16-FAT32-I-Nodes), Υλοποίηση των καταλόγων και σύνδεσμοι (Links).
  • Διαχείριση Εισόδου/Εξόδου, Συσκευές και Ελεγκτες συσκευών, Προγραμματισμός ελεγκτών-επικοινωνία μέσω διακοπών, Απευθείας προσπέλαση μνήμης, Επίπεδα Λογισμικού Ι/Ο, Χειριστές διακοπών, Οδηγοί συσκευών, Λογισμικό Ι/Ο ανεξάρτητο από συσκευές, Λογισμικό Ι/Ο επιπέδου χρήστη, Ετεροχρονισμός.
  • Το Λειτουργικό Σύστημα MS-DOS, Σύντομη Ιστορία - Εκδόσεις, Το περιβάλλον του MS-DOS, Χρήση και Εντολές του MS-DOS, Παραμετροποίηση, αρχεία συστήματος, εκκίνηση του MS-DOS, Διεργασίες στο MS-DOS και ψευδοπαραλληλισμός (TSR), Εκτελέσιμα αρχεία (com/exe), PSP διεργασίας,
  • Η μνήμη στο MS-DOS, Συμβατική Ανώτερη και Υψηλή μνήμη, Εκτεταμένη μνήμη, Τμήματα επικάλυψης, Η Διευρυμένη μνήμη, Διαχείριση δεσμευμένων/ελεύθερων τμημάτων-Αρένες. Το Σύστημα αρχείων του MS-DOS, Boot Sector, File Allocation Table, Εγγραφές Καταλόγων, Είσοδος/Εξόδος στο MS-DOS, Οδηγοί Συσκευών και ιδιότητές τους.
  • To Λ.Σ. Windows 2000, σύντομη ιστορία των Windows, Χαρακτηριστικά και Αρχιτεκτονική των Windows 2000, Ο πυρήνας-kernel, Ο Executive, Περιβαλλοντικά Υποσυστήματα, Οι διεργασίες στα W2000, Η μνήμη στα W2000, Πίνακες Σελίδων,
  • Το σύστημα αρχείων NTFS, Master File Table, Αρχεία Metadata, Χαρακτηριστικά των αρχείων, Κατάλογοι στο NTFS, Ανάνηψη από σφάλματα, Διαχείριση Volumes, Σημαντικά αρχεία των W2000.

Βασική Βιβλιογραφία:


  1. Λειτουργικά Συστήματα Ι , Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες.

  2. Andrew S. Tanenbaum, Σύγχρονα Λειτουργικά Συστήματα, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2002.

  3. William Stallings, Λειτουργικά Συστήματα Αρχές Σχεδίασης, Εκδόσεις Τζιόλα, 2003.

  4. Ι.Κ. Κάβουρα, Λειτουργικά Συστήματα – Συστήματα Υπολογιστών Τόμος ΙΙ, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2002.

Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:


  1. Γ.Κ. Παπακωνσταντίνου, Ν.Α. Μπιλάλης, Π.Δ. Τσανάκας, Λειτουργικά Συστήματα – Μέρος Ι: Αρχές Λειτουργίας, Εκδόσεις Συμμετρία, 1986.

  2. Brrian W. Kernighan, Rob Pike, Το Περιβάλλον Προγραμματισμού UNIX, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 1999.

  3. Ντάνες Αρμαν, Μετάφραση Σαμαράς Γιάννης, Πλήρες Εγχειρίδιο του Linux, Εκδόσεις Γκιούρδα, 2000.

  4. Συλλογικό έργο και μετάφραση, Ο Οδηγός του Linux, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2002.

  5. Στίνσον Κρεγκ, Σίχερτ Καρλ, Ο Οδηγός της Microsoft για τα Windows 2000 Professional, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2000.



 


Τίτλος μαθήματος: Λογισμός ΙΙ


Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 1 ασκήσεις πράξεις

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Β΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: Λογισμός Ι, Γραμμική Άλγεβρα

Διδακτικές μονάδες: 5

 
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:


Το μάθημα αποσκοπεί στο να παράσχει στο σπουδαστή βασικές γνώσεις του ολοκληρωτικού και διαφορικού λογισμού πραγματικών συναρτήσεων πολλών μεταβλητών καθώς και των εφαρμογών του. Επίσης παρέχονται βασικές γνώσεις τεχνικών επίλυσης συνήθων και μερικών διαφορικών εξισώσεων. Οι γνώσεις αυτές θεωρούνται απαραίτητες για τη δημιουργία μίας βασικής υποδομής στα μαθηματικά, η οποία θα βοηθήσει το σπουδαστή στην κατανόηση και την αντιμετώπιση των απαιτήσεων των μαθημάτων στα επόμενα εξάμηνα.

 

Περίγραμμα μαθήματος:


  • Πραγματικές συναρτήσεις πολλών μεταβλητών
  • Μερικές παράγωγοι και εφαρμογές.
  • Παραγώγιση πεπλεγμένων συναρτήσεων. Ακρότατα.
  • Πολλαπλά ολοκληρώματα.
  • Εφαρμογές διπλού και τριπλού ολοκληρώματος.
  • Διανυσματικοί διαφορικοί τελεστές. Κλίση, απόκλιση, περιστροφή.
  • Επικαμπύλια ολοκληρώματα Εφαρμογές.
  • Επιφανειακά ολοκληρώματα. Εφαρμογές.
  • Ολοκληρωτικά θεωρήματα Green, Gauss, Stokes.
  • Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις. Τεχνικές επίλυσης. Εφαρμογές.
  • Διαφορικές εξισώσεις με μερικές παραγώγους.
  • Η μέθοδος του χωρισμού των μεταβλητών
  • Ιδιοσυναρτήσεις – Ιδιοτιμές

 
Βασική Βιβλιογραφία:


  1. Λογισμός ΙΙ, Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες.

  2. A. R. Spiegel, Ανώτερα Μαθηματικά, (Σειρά Schaum) Εκδόσεις Τζιόλα, Θεσσαλονίκη, 2003.

  3. R. Bronson, Εισαγωγή στις Διαφορικές Εξισώσεις, (Σειρά Schaum), ΕΣΠΙ, Αθήνα.


 
Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:


  1. G. Tomas and R. Finney, Απειροστικός Λογισμός, Τόμος ΙΙ, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

  2. Β. Παπαντωνίου, Συναρτήσεις Πολλών Μεταβλητών, Εκδόσεις Γαρταγάνης, Θεσσαλονίκη, 1986.

  3. Σ. Τραχανάς, Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

  4. Σ. Τραχανάς, Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.


 

Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 θεωρία + 1 ασκήσεις πράξεις

Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Β΄

Διδασκαλία: Η διδασκαλία του μαθήματος έχει τη μορφή 15 διαλέξεων, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει η δυνατότητα ανάληψης εργασιών.

Ενδεικτικά προαπαιτούμενα: Λογισμός Ι

Διδακτικές μονάδες: 5

 

Σκοπός και στόχοι του μαθήματος:
Το μάθημα αποσκοπεί στο να παράσχει στο σπουδαστή βασικές γνώσεις θεωρίας πιθανοτήτων και στατιστικής. Οι γνώσεις αυτές θεωρούνται απαραίτητες για τη δημιουργία μίας βασικής υποδομής στα μαθηματικά, η οποία θα βοηθήσει το σπουδαστή στην κατανόηση και την αντιμετώπιση των απαιτήσεων των μαθημάτων στα επόμενα εξάμηνα.

 

Περίγραμμα μαθήματος:


  • Χώροι πιθανοτήτων. Αξιωματική θεμελίωση.
  • Υπό συνθήκη πιθανότητα, ολική πιθανότητα, θεώρημα Bayes.
  • Διακριτές και συνεχείς τυχαίες μεταβλητές.
  • Συνάρτηση πυκνότητας πιθανότητας. Συνάρτηση πιθανότητας.
  • Χαρακτηριστικές κατανομές τυχαίων μεταβλητών και εφαρμογές
  • Μέση τιμή, μεταβλητότητα, λοξότητα, κύρτωση
  • Ροπές
  • Πολυδιάστατες τυχαίες μεταβλητές
  • Θεωρία Δειγματοληψίας
  • Εκτίμηση χαρακτηριστικών παραμέτρων τυχαίων μεταβλητών από παρατηρήσεις.
  • Εκτίμηση μέσης τιμής και μεταβλητότητας.
  • Εκτίμηση διαστημάτων εμπιστοσύνης
  • Έλεγχος υποθέσεων

 
Βασική Βιβλιογραφία:


  1. Θεωρία Πιθανοτήτων και Στατιστική, Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σέρρες.

  2. M. R. Spiegel, Πιθανότητες και Στατιστική, (Σειρά Schaum), ΕΣΠΙ, Αθήνα.

  3. P. Hoel, S. Port, and C. Stone, Εισαγωγή στη Θεωρία Πιθανοτήτων, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

 
Συμπληρωματική Βιβλιογραφία:


  1. Σ. Κουνιά και Χ. Μωυσιάδη, Πιθανότητες Ι, Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη, 1985.

  2. Σ. Κουνιά και Σ. Καλπαζίδου, Πιθανότητες ΙΙ, Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη, 1985.

  3. A. Papoulis, Probability Random Variables, and Stochastic Processes, McGraw-Hill, New York, 1991.


  ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ:
          Σάββας Πασχαλίδης
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ: Αν. Μπαλουκτσής (από 1/4/2003 έως 9/10/2007), Χ. Στρουθόπουλος (από 10/10/2007 έως 31/8/2008)
ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Σ. Καζαρλής, Π. Μαστοροκώστας, Ε. Ούτσιος, Α. Παπατσώρης, Ι. Ρέκανος, Σ. Τσίτσος, Δ. Χασάπης, Α. Νικολαΐδης, Κ. Χειλάς, Φ. Γκοδόση